- EAN13
- 9788367637558
- Éditeur
- Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk
- Date de publication
- 12/07/2023
- Collection
- Nowa Humanistyka
- Langue
- polonais
- Fiches UNIMARC
- S'identifier
Maszynerie afektywne
Literackie strategie emancypacji w najnowszej polskiej poezji kobiet
Monika Glosowitz
Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk
Nowa Humanistyka
Livre numérique
-
Aide EAN13 : 9788367637558
- Fichier PDF, libre d'utilisation
- Fichier EPUB, libre d'utilisation
- Fichier Mobipocket, libre d'utilisation
- Lecture en ligne, lecture en ligne
5.99
Książka Maszynerie afektywne. Literackie strategie emancypacji w najnowszej
polskiej poezji kobiet jest pierwszą polską monografią poświęconą
feministycznej lekturze polskiej poezji współczesnej, w której zostały
wykorzystane narzędzia metodologii afektywnych. Stanowi ona próbę zmierzenia
się z pytaniem o rolę afektów w budowaniu zbiorowych form istnienia. Główna
teza określa afekty jako zaczyn działania, krytycznego modyfikowania gotowych
narracji o emocjonalnych historiach społeczeństw, w ramach których zdolność do
odczuwania była różnorako przysposabiana i wykorzystywana w interesach
przemocowego szeregowania uczestników i uczestniczek życia zbiorowego. Poezja
jako specyficzne pole działania tych maszynerii staje się w tej optyce inną
wersją afektywnej wyobraźni zbiorowej. Reprezentacje poetyckie, sprzężone z
przemianami współczesnego podmiotu, funkcjonują na trzech poziomach:
reprodukują normatywne wizje kobiecości w jej relacji z otoczeniem, zaburzają
je w krytycznym i często ironicznym przeformułowaniu albo stają się
postulatywnymi wariantami przemian. Dominanty semantyczne, które odnajdziemy w
najnowszej poezji kobiet, będące jednocześnie elementami szerzej rozumianego
kapitału symbolicznego kobiecości jako ujednoliconego konstruktu fundującego
dyskursy społeczne, dotyczą kategorii choroby, widzenia, traumy i wstydu,
pracy afektywnej, miłości, migracji i wspólnoty.
polskiej poezji kobiet jest pierwszą polską monografią poświęconą
feministycznej lekturze polskiej poezji współczesnej, w której zostały
wykorzystane narzędzia metodologii afektywnych. Stanowi ona próbę zmierzenia
się z pytaniem o rolę afektów w budowaniu zbiorowych form istnienia. Główna
teza określa afekty jako zaczyn działania, krytycznego modyfikowania gotowych
narracji o emocjonalnych historiach społeczeństw, w ramach których zdolność do
odczuwania była różnorako przysposabiana i wykorzystywana w interesach
przemocowego szeregowania uczestników i uczestniczek życia zbiorowego. Poezja
jako specyficzne pole działania tych maszynerii staje się w tej optyce inną
wersją afektywnej wyobraźni zbiorowej. Reprezentacje poetyckie, sprzężone z
przemianami współczesnego podmiotu, funkcjonują na trzech poziomach:
reprodukują normatywne wizje kobiecości w jej relacji z otoczeniem, zaburzają
je w krytycznym i często ironicznym przeformułowaniu albo stają się
postulatywnymi wariantami przemian. Dominanty semantyczne, które odnajdziemy w
najnowszej poezji kobiet, będące jednocześnie elementami szerzej rozumianego
kapitału symbolicznego kobiecości jako ujednoliconego konstruktu fundującego
dyskursy społeczne, dotyczą kategorii choroby, widzenia, traumy i wstydu,
pracy afektywnej, miłości, migracji i wspólnoty.
S'identifier pour envoyer des commentaires.